... შენი მჯერა ! ...............

...
... შენი მჯერა ! ...............



...
როდესაც ვერ შველით _
_მოერიდეთ
ცრუ სულებსა და დამაცარიელებლად ხმაურიან ადამიანებს!!! ...............-რომ უნებურად მეტი ცოდვისკენ არ უბიძგოთ!!!_სწორედ ესაა ადამიანთა სიყვარული!!!... (კაცთმოყვარეობა....) .....

უბრალოდ.. მათით შეუმჩნევლად.. ნელ-ნელა.. დაცარიელდებით!..........
გაქრება რწმენა... გული, სიყვარული, ფრთები, თავისუფლება...
დაგყოფენ და იბატონებენ! . . .

არ მიიჩვიოთ და.. არ მიეჩვიოთ ასეთ სულებს... ასეთ სიცოცხლეს!...

და რაც არ უნდა მოხდეს _ არასოდეს.. არავის.. არაფერს დაუთმოთ ძვირფასი!...


ღმერთი გფარავდეთ! ...



....... ©


...

დღეს

ადამიანთა უსამართლობის პირველად შემეშინდა ....

ჰო... ჰო........

.....

მანამ თქვენს გულში შეპარულ ეჭვს მზე არ გაცხრილავს _

წამშალეთ......................

მანამ.............

..........
.......
....

ისე მალე გავიდა სიცოცხლე ... ჰო.. შემოკლდა... ისე.. თავისით..ძალიან სწრაფად.. _ იმით, რაც ხდება და როგორც იწამეს ...
კარგია :) .. _ გამიგია-სიბერე ყველაზე ჩქარა გადისო :) ...
არა და ღმერთო... როგორ მინდოდა ცოტა კიდევ დიდი ვყოფილიყავი _ ვიდრე ვარ ........... იქნებ არ გავეწირე! ...

ვიცი.. ვეღარაფერს დავწერ ამის მერე... რაღაც _ სულ.. დაიღალა გული.....

ეს ჩანაწერები მიყვარს ყველაზე მეტად... აქ ჩემი სულია :) მხოლოდ აქ დარჩა ჩემი სული... :

* * * (არის დრო... როდესაც არაფერი მიხარია...)

* * * (არ მთხოვო_მაჩვენეო სევდა...ვერ გაიზიარებ...)

* * * (მხოლოდ სიცოცხლე არ მენანება თქვენთვის! ......)

* * * ( "Once In A Red Moon The Promise" )





იმას, რაც გულმა იგრძნო და შეიყვარა _ ვერასოდეს დათმობს! :) ....

...

არ ვქმნი ტრაგედიას! :) ...

უბრალოდ_ვარ ...
....
......
........

უბრალოდ...


მე აქ ვარ! . . . შენთან! .......



მარად...........................

წერილიდან... ("..დრო აღარაა.. მხოლოდ მონატრებაა.. ")

"საღამოა...
ისეთი საღამო, აი, სუსტი ქარით რომ ასვენებს ფიქრებისგან გადაღლილ გონებას..
იგივე მელოდია ჟღერს გულში...
და კვლავ ვერ ვარჩევ ენას, მაგრამ დღეს ეს აღარ მაღელვებს_დღეს მე ის მესმის.. მესმის...

როდესაც სიტყვები არ კმარა... _თვალები დახუჭე და ... დალოცე :) ..........................
ყველაფერი ისეთი.. მიწიერია...
და მიწა ისეთი მსუბუქია..
ბევრად, ვიდრე წუთები... _ თითებს შორის გაპარული ქარს მიჰყვება და იკარგება...
და ისევ ქარი.. "წაშლილი ფაილების სასაფლაო" :)))))))) ....

სიცოცხლე მერყევია.. სიმშვიდე_სიმყარეა..
? ... ალბად.. ალბად...
პოულობენ... _სითბოს..
სიტყვებს_შეგროვილს და შენახულს ქაღალდის ყველაზე ნაზ ხვეულებში მელნის პაწია შეცდომებად..

"ამაოება ამაოებათა"... მთავარი ხომ გულია..

ფიქრები იშლებიან და იკრიბებიან..
გარშემო თუ მიღმა..
ყველაფერი სიცოცხლეშია...
ახლაა...
უბრალოა და გაშლილი, როგორც მთვარისკენ გაფრენილი თოლიას ფრთა...

გჯეროდეს და იქნება.. რწმენით მოგეცემა..

და ყოველი ფიქრის გადაწყვეტა სიყვარულია.................
ყოველი სიცოცხლის მიმართულება კი_სიკეთე...
უცნაურია..
ეს ორი რამაა, რასაც ვერ გავცდი... სადაც დავრჩი...
ყოველი მისგანაა და მისით..
სევდაც და თბილი ხელის გაწვდა.. დუმილი...

ქარვისფერი .. გამჭვირვალე, როგორც ეს ფოთოლი ...

....

ადამიანები ქრებიან? ..
იქნებ თავად ვაქრობთ მათ_ისევე, როგორც ვუშვებთ ჩვენთან.. სახლში.. ეზოში.. ფიქრებში.. გულში.. ტაძარში..
_არ გაუშვა..
რადგან შეიძლება დაიკარგოს.._თავის თავში.. სამყაროში...
_დაიტოვე!...
სიყვარულით.. მოთმინებით.. და კიდევ სიყვარულით... :) ..
...
ქარია ისევ ...
ისევ მოაქვს სიცივე და სითბო .. _მიიღე..
არჩევანია.. :) .....................

...........................

ხვალ სამებაში ვიქნები ალბად..
მეტი ხალხია..
ლოცულობს ბევრი.. ზოგი ისმენს :) ... _
გული სიჩუმეს პოულობს მაინც..
ქვევით მიყვარს მე.._ხარების ტაძარში :) .. ხო .. სიმშვიდეა...........................

.....................
წავალ ახლა მე.. წავალ..
...
მონატრებაა კიდევ...

ხო..

უბრალოდ _ დრო და მონატრება..

არა.. დრო აღარაა..

მხოლოდ მონატრებაა.. "

მტკივა .............

კვირის ბოლო..
სამსახური მაშინც კარგავს აზრს, როდესაც ძალიან მორგებულია...
დასვენებისას თევზები იწყებენ ცურვას...
ცრუა ბევრი და ბევრი რამ...
მუსიკით განიტვირთები და ფიქრობ, ახლა, ამ წუთას რას აკეთებენ ადამიანები, რომელთაც არ შეუძლიათ იყონ ბედნიერნი...
არ უნდათ.. გაურბიან იმ სიჩუმის წამებს, რომელთაც ბედნიერება მოაქვთ.. გაურბიან თვალებს_რომელთა სიღრმეში არის სიმშვიდე, გული, "ერთად" და ბედნიერებას საზღვარი არ აქვს..
არ მესმის მათი, იმიტომ რომ თავადაც ასეთი ვარ...
..
მერე... მერე ისინი ძველ განცდილს და უღიმღამოს უბრუნდებიან, რადგან დაიღალნენ და..
უხარიათ, რომ ეს აღარაა ბედნიერება.. და აღარც განცდის უნარი რჩება...
ეს ქვეყანა მისი ბედნიერების ღირსი არ იყო...
დრო იწურება...
სიცოცხლის დრო...
...
"რატომ ამძიმებ სამყაროს?!..." _ ასე არასოდეს გაიმეტოთ ადამიანი!....
...
"იქნებ ერთხელ მომაწვდინო ეგ ხმა.. იქნებ ესე გამიგრძელო ჟამი..."
...
სიცოცხლე არასოდეს იქნება ჩვეულებრივი...
...
...
ბოლო დროს ხშირად დავცინი საკუთარ თავს...
და აზრი აღარაა მრავალწერტილში....
...
..............................

მტკივა..........................................


რამოდენიმე ლექსი ... ( 2007 წლამდე .... )

* * *

Всё умное _ смешно!
Как жизнь!
Как говор королевского шута!
Есть здесь Господь, иль чёрт,..
Грех не таю _ мне всё ровно...
Мне весело!
Ведь я глупа!



* * *

Шум вечера...
Осеннюю листву
Уносит ветер в даль....
Летят..
Как умершие дни
Безвыдержного счастя..



* * *

сиреньевым вечером тяжёлая дума
украдкой навеело грусть и печаль.
и взор моих глаз застеленный дымом
устало застыл у молящих свечах.

ищу утишение, холодная вечность
усеено звёздами, тянет и ждёт..
и муза, как музыка _ дико и нежно,
взывает отшельника в безумный полёт!



* * *

по ту сторону жизни
во мгле с недопетой песней
Аида тешит смерть и
в судьбе синняя птица меркнит

Живите!



* * *

скажи о брошенной душе
не с сожалением _а с любовю
приятные слова
и пусть _с усталым вздохом я покоюсь!....
... и столь прекрасны ледяные
зимы_пушистые цветы_
как нежный отблеск милых грёз
сквозь бесконечной суеты...



* * *

Осень...
сного я грущу и...
Осень...
забросала дико
жизнь мою своей листвою...
...
Горе...
заслонило в небе звёзды,
и у моря
Разбивала чайка ночь о камень...
...
Холод дня
и седена в весках,
Скулящяя душа...
Век прожит, тишина,
Старость и ветер...
Я одна..
...
Бог мой,
как тяжело на свете...
Бог мой,
мело, мело, но этим
Не вернуть воспоминанье...
Бездна
почернела словно очи старика и
Я как мир стара
и я одна...



* * *

В плену у муз, в янтарьном сне,
Я как свеча _ а грусть как тень.
Сгораемой души ответ:
Я недоконченный соннэт..



* * *

как спрятатся во сне?!...
надежда брошенна на растерзание...
и мысли чистые в изгнаниия обрекла...
пустила лучь
в глубь синних вод
улыбка-солнце_лунный свет!
и божество_слепых признание
даст душам мир_как дар из Вне!...



* * *

Как жизнь прекрасна и мила!_
Я от усталости забыла......