Уж сколько их упало в эту бездну, Разверстую вдали! Настанет день, когда и я исчезну С поверхности земли. Застынет все, что пело и боролось, Сияло и рвалось: И зелень глаз моих, и нежный голос, И золото волос.
И будет жизнь с ее насущным хлебом, С забывчивостью дня. И будет все, - как будто бы под небом И не было меня! Изменчивой, как дети в каждой мине, И так недолго злой. Любившей час, когда дрова в камине Становятся золой.
Виолончель и кавалькады в чаще, И колокол в селе... Меня, такой живой и настоящей На ласковой земле! К вам всем - что мне, не в чём не знавшей меры, Чужие и свои?! - Я обращаюсь с требованием веры И с просьбой о любви.
И день и ночь и пписменно и устно За правду _ да и нет За то что мне так часто очень грустно и толыко двадцать лет... За то, что мне прямая неизбежность - Прощение обид, За всю мою безудержную верность И слишком гордый вид, За быстроту стремительных событий, За правду, за игру... Послушайте! - Еще меня любите За то, что я умру.
да у Вас такой блог и такой сайт, что бейте ваших юных хакеров их же оружием!Если фонд устарел, то в Интернете море текстов, которые Вы можете под любым соусом подать как супер-пупер интересные(у Вас это получается)!
это просто мой, так называемый, дневник :) _ который пишу только для себя :)... и выражаю чувства своими, или словами уже сказанными другим :)... да и только :) ...
თუ დაიბენით და დაიღალეთ _ გულს მიენდეთ!:).. გული ერთგულია!:)...
სიყვარული დამსახურებაზე არ არის:).... სიყვარული უბრალოდ _ არის!!!...
დედამიწაზე მთავარია იცოცხლო შენთვის ყველაზე ძვირფასი სულისთვის _ მას ხომ შენი სამყარო სჭიდება არსებობისთვის :) ...
დრო გადის მალე... დრო არ დაკაგოთ სიშორეში და სიჩუმეში... არასოდეს დათმოთ ძვირფასი ადამიანები!!!!... დაიტოვეთ ისინი ყველას და ყველაფრის მიღმა!!!... ხშირად და დიდხანს იყავით მათთან!!!... სულ!!!...
"და მხოლოდ სულის სიწმინდეში რაც შეინახე ისაა შენი..."
ღმერთს ებარებოდეთ რათა იხაროთ ორსავე სოფელსა შინა!!!...
ბავშვი ვარ და ყველაფერი მაპატიე, ან შეშლილი ფოთოლცვენის აჩრდილი, წუხელ ღამე სამრეკლოზე გავათიე, ცისკენ მქონდა მკვდარი ხელი გაწვდილი... ბავშვი ვარ და მაწანწალას დავემსგავსე, ო, რამდენჯერ მოვიარე თბილისი, ცივ ნოემბერს შევეფეთე მთაწმინდაზე, მერე უცებ მომენატრა ივნისი. ბავშვი ვარ და ყველა გრძნობა ამიხდინე, გააქანე შორს, შორს ლურჯა ცხენები, გევედრები ყველა წყენა დაითმინე და დრო გადის ისევ ციებ-ცხელებით. ბავშვი ვარ და შენც ბავშვობა გამიწიე, დამანახე უკვდავების აჩრდილი, სამრეკლოდან სხვა სივრცისკენ გამიწვიე, რა ხანია ხელები მაქვს გაწვდილი.
მამა პეტრე
"სიყვარულს ჩარჩოში ვერ ჩასვამ, რადგან მას სამყარო ვერ იტევს. იგი ძალაა ღმერთისა, ანგელოზის ენით ნათქვამი. მთავარია შენ გიყვარდეს, გიყვარდეს ისე, რომ სამაგიეროს არ ელოდო... გიყვარდეს, რა მოხდა მერე, იმ ძალით თუ არ გიპასუხებენ...” ........... მამა პეტრე
3 коммент.:
да у Вас такой блог и такой сайт, что бейте ваших юных хакеров их же оружием!Если фонд устарел, то в Интернете море текстов, которые Вы можете под любым соусом подать как супер-пупер интересные(у Вас это получается)!
это просто мой, так называемый, дневник :) _ который пишу только для себя :)... и выражаю чувства своими, или словами уже сказанными другим :)... да и только :) ...
У Марины Цветаевой строчка из стихотворения "Реквием" звучит так - "За всю мою безудержную нежность",а не "верность".
Отправить комментарий