ლომისადან გზად გერგეტის სამებისკენ :)

როდესაც დაეხსნები ქალაქს................... :) ...
უცხოპლანეტელია ეს _ არაფერი ბეზრდებაო :):):)... ჰო... ის რაც გიყვარს _ არსოდეს მოგბეზრდება... ერთი და იგივე ადგილი სხვადასხვანაირად მოსჩანს და იგრძნობა... :) ... ქარი _ სულ სხვადასხვას ჰყვება :) ... გადახედილზე გახსენებული ლეგენდა _ მომავალს ჰფიქრობს :) ...
მეწყერულად საშიშიაო... სეტყვაც იცის მსხვილი და სად შეეფარებიო... ზემოთ მინუსები იქნება და აბა რა ძალა გადგას ასე თავის გადასადებიო:))...
შიში არ შემოვიკარი გულზე:).... წავედი მარტო... :) ..............
ლომისა...
იგივე გზაზე _ მეცხრედ :) ....არაფერი დამხვედრია იგივედ :) ...




ჩემი ხადა მოსჩანდა ახლოს :) ... სულ ახლოს... ციხეები ჩაჰყოლოდნენ დარაჯებად :) ... მთებიო... ჰოი მთები... :) ......................................... მელოდება წელს... საღთოობაზედ... :) ...




აი, იქითკენ მქონდა გზა საღამოს :) სულ იქით॥ მთებს გადაღმა :) .............
ჰყვაოდა იელი......... :) ...







ნიშთან გრძნობაა შესვლისა :) მოსალმების :) ... უკვე ახლოა.... უფრო.... სულ ახლოს.......




იქ სიჩუმე და გულის სმენა...
ნატვრებზედ ”ამინ”-ად წკრიალებდა ჯაჭვი... :) ...
გფარავდეთ ლომისას წმიდა გივარგი!!! ...




ქსნის ხეობას გადამყურე დავტოვე აქ სულის ნაწილი სულ პირველად ასვლისას :) დამხვდა :) იქ დარჩა :) ...............




წვერშზე ასეთი სითბო არც ერთ ასვლაზე არ ყოფილა :) ...




დედა-მიწის სინაზეა ... ცა ....
















საღამო ხანი იყო რომ ჩამოვედი ჩემს შემთხვევით თანამგზავრებთან ერთად :) ისინი თბილისისკენ წავიდნენ, მე გერგეტისკენ მიმავალ გზაზე დავდექი :) ...







ჩემებთან ვიყავ:) ... აი _ მთლიანად სულით ჩემებთან :) ....
თივა იყო თბილი... სიმშვიდე და ცა ახლოს:) ... ჰაერი სავსე სიყვარულით და მხოლოდ :) ...



არასოდეს მივლია ასეთი ნელი ნაბიჯით :) ... _ აქაურ სავსე სიჩუმეში... სადაც ყოველი სულიერია _ გესაუბრება და გისმენს :) ...

....უძლურია სიტყვა ამ საოცრების ასაღწერად :) ..........................















































საღამოს ელიას მთაზე ავედით მე და მაიკო :) :* ...






აიქოჩრა ნისლი... აივარცხნა :)) ...





დარიალის ხეობაში ღრუბლებს ჩაეძინათ :) :) ............







გაწვიმდა ღამით :) ... წვიმდა დღე :) ...
მე მოვდიოდი......... :) ...








ჩემს სულით... მთით ახლობელს ჩამოვუტანე იქაური სუნთქვა _ სანამ თავად ნახავს მთას :) ... მალე :) სულ მალე :) ........................


გაჩერდი

იკარგები :) ...
სადაც ვერავინ გიპოვის და ვერავინ გიცნობს ...
სადაც ჩრდილებთან შეიძლება საუბარი _ გარიდებულს რომ გენატრება და ახლობლებად გრძნობ...
ყოველი გაჩერება უცხოა და ახალი ყველა კიბე...
წყალი წვიმაში _ წვიმა წყალში...
სიხარულები ქვიშად ეყრებიან მგრძნობიარე სხეულს _ ის ატარებს მათ დროდ...
ნაბიჯები ისეთივე ნელი ვერასოდეს იქნება, როგორც სახლისკენ დაბრუნებისას...
ბევრი ლამაზი სანაგვეა და ბანანის ქერქი...
საათი ისმის _ აწყობილი საქმიდან დიდხანს ვერ დაეღწევიან _ მათ საათები დასდევენ... :) ...

გინდა შეიგრძნო ქალაქი? ქუჩა... თავი.. ჰაერი?....



გაჩერდი




/ The Streets of New York /




Zbigniew Preisner - The Streets of New York

ზაფხულის... :) :) ...

...
უნდა დამეწერა... :) ...
გადავიფიქრე :)) ... ასე უკეთსია _ დამიჯერეთ :)) ...
...
ამ ფოტოებშია ის, რაც უნდა მეთქვა:) ... და რაც _ არ :)) ...
...










































































და ბოლოს... სიცოცხლე :)) ...............................