არა და ცივა... ჯერ...

ოჯახი ფერადია..
იქ ბევრნი არიან..
დიდი ნაძვის ხე..
გიტარა სუფრის თავში..
ცალკე ბავშვების მაგიდა..
იცი რაც გინდა..
მერე ოჯახი იშლება..
ნაწევრდება..
და ნაფოტებს ეხები სანამ მდინარე სამუდამოდ წაიღებს შენგან..
ცხოვრობ შევსების იმედით...
სიმშვიდის იმედით...
ყველაფერი ხომ უფრო მეტად ფერადი უნდა იყოს!
შენ ასეთი პირობა დაგიდო ცხოვრებამ!
...
არა და ცივა...




გააფხულდა :) ....





ის ერთადერთი.. რაც მტკივა....


ყველაზე დიდი საშინელება ისაა, როცა გგონია, რომ ადამიანები, რომლებიც შენს გარშემო არიან, შორი-ახლოს, თავისი სიკეთით თუ შეცდომებით - არასოდეს გარდაიცვლებიან...
ზოგი რაც მეტად გიყვარს - მით მეტად გტკენს გულს.. - მით მეტად შორს იჭერ თავს...
და როცა მიდის....
არა და ადამიანებს ყველაზე მეტად ერთმანეთი დაგვრჩენია...
_
ბოდიში მათ, რომლებმაც ძალიან მატკინეს გული (ან, მე ვატკინე), რის გამოც გავდექი შორს... ისინი კი ადგნენ და... სრულიად დაუკითხავად... წავიდნენ ამ ქვეყნიდან...
უცნაურია....
არც სიკვდილის მეშინია და არც არაფრის...
მაგრამ მათი ეს წასვლა - ყველაზე მეტად მტკივა...