"ღიმილის უნარი დამიკარგავს,
ვინც მიცნობთ, მიხვდებით დანახვისას,
ცხოვრება ცხოვრებას აღარა გავს,
სულ სურებს მაგონებს ალახისას!..
...
ან კვლავაც როგორღა ცას მოვება!...."...
იმედია მომიტევებენ სიჩუმეს :) ...
მაგრამ...
ძალა აღარაა :) :) ...
ისევ და ისევ...
უბრალოდ :) ...
...
ეს სიმღერა ერთ პატარა გოგონას მახსენებს... _რომლის ღრმა ცის–ფერი თვალები, ფიქრები, თმები და სავსე და სუფთა სული მეტად გავს ზღვას...
ღმერთმა დალოცოს და ცამდე ბედნიერი ამყოფოს!!! :) ...
0 коммент.:
Отправить комментарий