ოქტომბერია...

ოქტომბერი გასაყარია..
როგორც სული ეყრება სხეულს..
ჰაერი მიწას...
ფოთოლი ხეს...
ფიქრი ქცევას....
გზა ცხოვრებას...
დროა,
როდესაც ნისლი შემოდის ძალიან ნელა და სუნთქვით წვდება გულს...
ფეხს ანელებ და ქუჩებს უფრო იმახსოვრებ...
როდესაც ყველა პარალელურ სამყაროში დატოვებულს უღიმი..
უცხო ადამიანებს გრძნობ და ფერშეცვლილ ფოთლებს ესაუბრები სანამ ქარი მოაკითხავთ...
ყველაფერი ისეთი ჩუმია და მელოდიური...
 ოქტომბერია... :) ...