ნუ ხმაურობთ.. გზად სიცოცხლეა ...

მე ვისწავლე ხმაური...
რადგან გადავწყვიტე ადამიანთა შეყვარება..
ისე.. ვცადო მაინც..
არა.. შეყვარება კი არა_შენარჩუნება.. რადგან უკვე მიყვარს, მაგრამ... ხან ისე.. მაფრთხობენ..
...
ზამთარმა სევდა დაბნევით ამარიდა.. ტკივილი კი არის.. ოოოო.. ტკივილი ალბად სევდაზე ერთგულია.. :)))) ... ვიცოდი.. ვიცოდი და ღრმად_იგი უფრო მეტად მიყვარდა...
თიხა მიყვარს..
მისგან საკმევლის დასანთებს გავაკეთებ.._განსაკუთრებულს.. და მოვხატავ.. :) ..
სანამ მხატვრის სახლი დაინგრეოდა.._ძერწვაზე უნდა მევლო.. :) ... ახლა კი ცარცია და .. არააა...თიხა უფრო მემორჩილება.. მომყვება...
მერე სულსაც შთავბერავ :) ...
ხო.. სახალისოა :) ...
...
საზღვრებს ვერიდები..
განა რაა მათში ცუდი?..
მხოლოდ არა სულში.. მხოლოდ არა სულში!............
მე არ ვხედავ ადამიანში საზღვარს.. მე ის მაშინებს!...
...
”მომანათე სევდიანი შენი თვალები!” :) ... _ ლამაზია :) .. როგორც საოცარი ..._ გაორება :) ...
...
უცნაურია..
სიყვარულით ჯოჯოხეთშიც შემიძლია ჩაყოლა... მაგრამ.. იქ რომ ერთად აღარ ვიქნებით?..!!!...
არ გამოვცადოთ რა!.. არ გამოვცადოთ! :) ...
ჩვენ მოვდივართ.. :) ... ეს უკვე წასვლაა :) ... _და მაშინ ვიყოთ! :) ... უბრალოდ _ ვიყოთ!!! :) ...
მე მიყვარს მზე_რომელიც დილის ბურუსში იმალება და გზა, რომელიც უსასრულოა თავისუფლებით! :) ...
...
საოცრებაა :) ...
გრძნობაა :) ...
სითბოა.. :) .....
გულია! :) .......
...
”გამოაღეთ ფანჯრები_თორემ სული მარტოა!” ... :) .........
...
და...
ნუ ხმაურობთ! :) ... გზად სიცოცხლეა ...