ზღვის პირას ...

ვუსმენ..
ვითომ რუსული რომანსის ტკივილს ვატყუებ?!...
ზღვის ნაპირას ტალღები ეულ გამომშრალ მორს ასკდებიან..ზედმეტია მორი..
და მეც მორივით...........
...
1 ღამეც..
მერე.. მერე ნაპირი ისეთი თავისუფალი იქნება..
მერე.. მორი ისე ჩათბება ტალღებში..
ზღვა ამშვიდებს... ზღვა ცივია..............
სითბო მხოლოდ ბუხართან დარჩება და ...
მე მკაცრი თოვლის სუნთქვას დავეწაფები_ბუხარს გამოქცეული...
(-ეს ხომ სულ ასეა! _ გამცინებს ნაცნობი...)
ეს სულ ასეა..
და მე გავურბივარ ბუხრის ხალხს..
მე ვთბები ცრემლით..
მე ვთბები ძებნით...
მე უკვე მხოლოდ ვარსკვლავებს ვუღიმი..
იქაც სიცივეა...
დაბადებიდან მარტო ვიყავი.......
არ მინდა.........
ვუძლებ!.......
:)
ნეტავი შეიძლებოდეს სიცოცხლის გამოძინება!......... :) .....