* * * (ფოთოლი)

ცა...
იელვა..
გაანათა..
ისიც_სადაც მოვხვდი.. :) ...
ალბად ისიც_სადაც მივდივარ.. :) ...
მე ისეთი მსუბუქი ვარ... :)
და რომ დამაწვიმს_თვალებს დავხუჭავ და ... გავყვები ფიქრებს.. :) მე ხომ ფიქრების მეტი აღარაფრი დამრჩენია.. რადგან ჩემი ფერი უკვე ყვითელია.. :) ..
დღეს მხოლოდ ერთი დამაკვირდა ხიდიდან.. :) ..
სული ვიცანი..
ისიც ჩამოვარდა და მისი ცხოვრებაც ერთი დიდი შემოდგომაა.. :)...
სევდის დაღრჩობა უნდოდა ალბად..
არა და.. სევდამ კარგი ცურვა იცის.. :) ...
მეღიმება... :)
უბრალოდ.. ასე გავხმი.. :) ...
ასე გამანიავეს ცხელმა ქარებმა..
ალბად ესაა ჩემი სიმშვიდე.. ჩემი სულთსაყუდელი...
იქნებ რაიმე მომენატროს..
სიმწვანე..
ქარის ფრთები..
კენწეროზე ხომ მზე პირველს მე მანათებდა მთელს ამ ქალაქში..
რომელსაც.. უკვე.. დამაშორა დინებამ...
...
ვეღარ ვიღიმი..
მეძინება..
...
სულ ესაა...
....
და............
...
.... გული... გული მეც მქონდა....!....... :)