* * * ( სევდა .... )

გოგონა გავიცანი...
ჩემი მოსახელე იყო...
დაბნეული, იმედიანი...
ექიმის პასუხს ელოდა _ ან გადარჩებოდა, ან არა... იღიმებოდა...
...
მას შემდეგ ბევრი რამ ვნახე...
აისი მთაში... ლოცვა ჩემი სამშობიაროს ტაძარში...
ზღვაზე ის წამიერი დუმილიც კი მოვისმინე....
გაუხედნავი ცხენი გავხედნე და თავისუფლება ვაჩუქე....
სუნთქვაშიც და სულით _ შვებას და სისავსეს ვგრძნობდი...
მხოლოდ ერთი რამ იყო ყველაზე ჩვეულებრივი...

გოგონას "სევდა" ერქვა!...

(ღმერთო, დაიფარე სევდა!) .............
.........................................



---
სევდა გადარჩა! :))))) .....................